Er was eens een meisje, laten we haar Anna noemen, dat naar mij kwam voor kinderpaardencoaching. Anna was een beetje verlegen en vond het moeilijk om haar gevoelens onder woorden te brengen. Samen gingen we op zoek naar een speciale plek, een plek die haar gelukkig maakte en waar ze zich veilig voelde. En al snel ontdekten we dat die plek haar eigen bed was, haar kleine oase van rust in haar slaapkamer.
In de paddock bouwden we samen met blokken een replica van haar slaapkamer. Anna voelde zich comfortabel en ontspannen terwijl ze de bekende plek opbouwde. Toen nodigden we haar vriendinnetje uit om samen met haar te komen spelen in deze ‘slaapkamer’.
Maar toen Bo, het vriendelijke paard, binnenkwam, voelde Anna zich overweldigd. Ze raakte een beetje in paniek en de kamer was niet meer zo geruststellend als voorheen. Samen besloten we te onderzoeken wat Anna nodig had om zich weer op haar gemak te voelen.
“Tot waar mag Bo komen?” vroeg ik aan Anna. Met een zachte stem antwoordde ze: “Tot ze me kan aanraken.” Op dat moment kwam Bo dichterbij, maar bleef netjes achter de denkbeeldige grens staan die Anna had gecreëerd.
Met een trillende stem vertelde Anna aan Bo dat ze weg moest gaan. Eerst bijna onverstaanbaar, maar daarna steeds iets duidelijker. En Bo, met haar zachte ogen vol begrip, zette een paar passen terug, respecterend wat Anna nodig had.
Het was een ontroerend moment waarin Anna haar grenzen kon aangeven en zich gehoord voelde. Samen ontdekken met Bo, kon Anna de moed vinden om haar gevoelens te uiten en haar ruimte te bewaken.
Dit is slechts een voorbeeld van de magie die kinderpaardencoaching kan creëren. Het biedt een veilige en ondersteunende omgeving waarin kinderen zoals Anna kunnen groeien, leren en zichzelf kunnen zijn.
